On Tracker Babeth bezoekt Palestijns vluchtelingenkamp
“Bij een vluchtelingenkamp denk je waarschijnlijk aan een groot, modderig terrein met duizenden tentjes en een groot hek er omheen. In het Palestijnse vluchtelingenkamp Shatila in Beiroet, waar ik als vrijwilliger werk, is het inderdaad modderig. Maar mensen kunnen er vrij in- en uitlopen. Wel wordt het bewaakt door militairen. Er staan geen tentjes, maar enorm hoge gebouwen met zo weinig ruimte ertussen dat er nauwelijks zonlicht valt in de straatjes. Dit donkere doolhof beslaat een vierkante kilometer. Er wonen naar schatting 27.000 mensen. Dat betekent 37 vierkante meter per inwoner!”
Palestijnen in Libanon
Zo zijn er verschillende vluchtelingenkampen in Libanon. Deze zijn ontstaan na de oprichting van de staat Israël in 1948 en de oorlog in die tijd. Er zijn toen 450.000 geregistreerde vluchtelingen uit Palestina naar Libanon gekomen. Hun situatie is er in al die jaren niet veel beter op geworden. Ze mogen namelijk geen onderdeel worden van de Libanese samenleving. De Libanese regering wil dat er min of meer een balans is tussen het aantal moslims en christenen. De meeste Palestijnse vluchtelingen zijn moslim. Als zij Libanees worden zou die balans compleet omslaan. Daarom mogen ze niet werken, niet naar school en niet vrij het land in- en uitreizen. Ze zitten compleet vast en dat al drie generaties lang! Tijdens de Libanese burgeroorlog hebben Libanese groeperingen een enorm bloedbad aangericht in dit vluchtelingenkamp. Op die dag huilde God, wordt wel gezegd.
Lichtpuntjes
“De situatie is ook om te huilen”, vertelt Babeth. “Toen ik dit kamp voor de eerste keer met eigen ogen zag en de verhalen hoorde, overviel me de hopeloosheid. Gelukkig zijn er toch lichtpuntjes, zelfs in deze uitzichtloze situatie. Zo is er een school waar wordt lesgegeven aan vluchtelingenkinderen vanaf zo’n 2 jaar. Ze krijgen les in Engels en Arabisch en allerlei andere vakken, zodat ze zich toch kunnen ontwikkelen. Ook is er een klas voor drop-outs. Het gaat om oudere kinderen die hun school niet hebben afgemaakt en daardoor niet kunnen lezen en schrijven, maar vaak ook sociale vaardigheden missen. Verder zijn er cursussen voor jongeren, waarbij ze opgeleid worden tot kapper, ICT‘er of elektricien. Met deze praktische beroepen kunnen ze vaak toch ergens illegaal aan de slag, wat geld verdienen en bezig zijn.”
Uitschot
Elke week bezoekt Babeth dit kamp. “Er gewoon zijn betekent al veel voor deze mensen die vaak als uitschot worden behandeld. De eerste keer werd er gezegd: ‘Bedankt voor je komst. Jullie hebben het goed in het westen. Toch verlaat je je eigen veilige plek om ons op te zoeken en interesse te tonen.’ Maar is dat niet precies wat Jezus deed: Zijn eigen goede en veilige plek bij de Vader verlaten om mensen te redden uit een uitzichtloze situatie? Ik bedoel niet dat ik deze mensen kan redden, maar met Gods hulp wil ik Jezus’ voorbeeld navolgen en proberen in ieder geval iets voor deze mensen te betekenen.”
Babeth studeert Algemene Sociale Wetenschappen en Theologie. Sinds september woont zij vier maanden in Libanon waar ook Interserve Partners Wilbert en Rima werken. Daar volgt zij aan de Near East School of Theology ‘Studies in the Middle East’, daarnaast doet zij vrijwilligerswerk.