Het is zover: Mijn vliegticket is geboekt! Ik kan nu met enige zekerheid zeggen dat ik in de tweede helft van november zal vertrekken naar West-Azië. Met andere woorden: Nog ongeveer twee maanden te gaan.
In de afgelopen tijd heb ik veel gedaan om me voor te bereiden op deze reis. Toen mijn thuisfrontcommissie mij laatst vroeg om wat ik allemaal heb gedaan, kon ik het eigenlijk niet eens meer bedenken, zoveel is er gebeurd. Ik heb in de tussentijd een cursus bij All Nations afgerond; hiermee heb ik mij vooral inhoudelijk voor kunnen bereiden op het werk dat komen gaat. Daarbij heb ik een aantal trainingen gehad vanuit Interserve, zowel online als in levende lijve, om mij zowel inhoudelijk als praktisch verder voor te bereiden. En nu heb ik dus mijn vliegticket geboekt.
Dat zijn de drie belangrijkste dingen die ik heb gedaan; of in ieder geval de drie dingen waar ik het meest mee bezig ben geweest. Maar daarnaast ben ik mijzelf ook nog aan het voorbereiden op de cultuur van het land waar ik naartoe ga (bijvoorbeeld door het lezen van boeken), mijn verzekeringen aan het regelen, spullen aan het verkopen (zodat dat niet allemaal vlak voor mijn vertrek nog moet), af en toe nog aan het proberen mensen extra te informeren over wat ik ga doen, aan het nadenken over verdere fondsenwervingsideeën, en begonnen aan een paklijst (je kan niet vroeg genoeg beginnen). En dan ben ik waarschijnlijk nog heel wat dingen vergeten.
Kortom, ik zit nu eigenlijk een beetje in een fase dat ik steeds meer begin te merken hoeveel er eigenlijk komt kijken bij zo’n reis. Het is toch wat anders dan de voorbereidingen voor een paar maanden stage in het buitenland.
Ik zeg dit allemaal niet om te klagen. Integendeel, ik merk juist dat ik energie krijg van alles wat ik aan het doen ben in mijn voorbereidingen. Ja, soms overvalt het me even wat er allemaal nog op zo’n korte termijn moet gebeuren terwijl ik ook nog gewoon een baan en andere dagelijkse bezigheden heb. Maar het feit dat ik ermee bezig ben, maakt dat het steeds concreter wordt, en dat geeft mij elke keer weer meer energie. Dat is een goed teken; het betekent dat ik er zin in heb! 🙂