Mijn laatste blog sloot ik af met de melding dat ik bezig was met de laatste voorbereidingen voor een trip van twee weken naar Nederland. Inmiddels zijn die twee weken al lang en breed voorbij en ben ik weer een maand in West-Azië.
Laat ik beginnen bij de tijd tussen mijn vorige blog en mijn reisje naar Nederland. Het was een korte tijd, dus er is niet heel veel gebeurd. Maar ik ben wel naar het dorp van een van mijn taalleraressen geweest! Dat was echt ontzettend leuk. Zij is daar opgegroeid bij haar grootouders, en ze houdt echt enorm van het dorp. Ze heeft me daar alles laten zien, zelfs een van de velden waar we met een tractor naartoe zijn gegaan. Ik was echter iets te groot voor de tractor, dus na drie kwartier heen en drie kwartier terug heeft het even geduurd voor mijn nek weer in orde was. Maar het was het waard! Het was echt ontzettend leuk om mijn taallerares daar zo in haar element te zien, en de dorpscultuur is ook gewoon compleet anders dan de stadscultuur die ik in dit land gewend ben.
De twee weken in Nederland zijn heel snel voorbijgegaan, maar ook heel goed geweest. Ik heb heel veel familie en vrienden kunnen zien, en heb twee bruiloften mogen bijwonen. Het was prachtig om daarbij aanwezig te mogen zijn. Het was ook heel gek om iedereen weer te zien na anderhalf jaar – het voelde zowel als vanouds als heel vreemd. Het vreemde kwam misschien ook vooral doordat ik alles in twee weken heb gepropt. Hoe dan ook, het was heel goed en fijn om er weer te zijn, maar ik was na die twee weken ook wel zodanig verrot dat ik heel blij was om weer terug te kunnen gaan naar West-Azië.
Zoals ik al zei, ben ik nu inmiddels weer een maand terug in West-Azië. Op het moment dat ik dit schrijf, heb ik nog zo’n vier maanden over voordat mijn OT+ erop zit. De afgelopen maand en deze maand is er in het centrum weinig te doen, omdat ons halve team het land verlaten heeft. Maar vanaf augustus/september hopen we de boel weer op te kunnen pakken.
Dit betekent voor mij een aantal dingen. Allereerst heb ik nu meer tijd om me op allerlei andere dingen te focussen. Mijn gastgezin is een tijdje terug naar hun land van herkomst om daar hun familie en vrienden te zien, dus ik heb het rijk voor mezelf alleen. En ik moet zeggen: Ik kan me opeens heel goed concentreren. 🙂 Natuurlijk mis ik de (on)georganiseerde chaos af en toe wel, maar het is wel heel fijn om me even goed op cursussen en trainingen te kunnen richten, en mezelf op die manier wat meer te kunnen ontwikkelen. Ten tweede heb ik straks een keuze te maken. Ik wil heel graag weer een tienergroep opstarten, maar voor de tieners is het belangrijk dat het iets blijvends is. Dat betekent dat als ik in november vertrek, een teamlid het van mij moet kunnen overnemen. Op dit moment weet ik niemand die dat zou willen doen en/of het erbij zou kunnen hebben. Voor mij betekent dit dat ik niet weet of het wijs is om de tienergroep te starten of niet. Een plan B zou zijn dat ik voorbereidingen tref en materialen klaarleg voor wanneer er wel iemand is die het op zou kunnen pakken. Ik hoop het hier in augustus met de teamleider van het centrum over te hebben, en dan zullen we wel zien wat er gaat gebeuren.
Ik heb hier dus niet heel lang de tijd meer. Een deel van de tijd die ik nog heb, valt dus in de zomer, en daarna heb ik nog zo’n 2,5 maanden over. Dat betekent dat ik lekker mee zal draaien in de activiteiten van het centrum, maar niet al te lang nadat dat is opgestart weer langzaamaan de boel zal moeten afsluiten hier. En dat is wel een beetje een gek idee.
Er is nog één ander ding dat ik hoop te gaan doen in september: Een taaltoets. Er is hier een instantie die een soort taalniveau-toets aanbiedt. Hoe hoger je score, hoe hoger je niveau (van A1 tot C2). Vanaf een bepaald niveau kan je een certificaat krijgen, en mijn taalleraressen denken dat dat wel haalbaar is voor mij, dus dat zou wel heel leuk zijn (en wellicht ook nog bruikbaar in Nederland). Dus de komende paar maanden hebben we er een doel bij. Ik ben er enthousiast over, en mijn taalleraressen nog meer dan ik. Ze konden nauwelijks stilzitten toen ik erover begon. Het wordt wat oefenen, vooral omdat ik nooit op die manier met deze taal bezig ben geweest, maar het is wel heel leuk omdat samen met hen te kunnen doen.
Nou, dat was wel weer een beetje de update, volgens mij. Momenteel bevinden we ons temidden van een aantal feestdagen (vanwege het Offerfeest), en om die reden gaan we straks een huisbezoek doen. Dus ik ga me nu daarop voorbereiden. Tot de volgende keer!
