Ik word wakker rond een uur of 07:00. Ik sta op en doe mijn standaard poets-en-omkleden-ochtendroutine. Vervolgens houd ik een korte tijd stille tijd en doe snel een review van mijn woordenschat, waarna ik naar de keuken loop om mijn ontbijt klaar te maken. En op te eten, natuurlijk.
Ik werk nog even aan mijn taalstudie, voordat mijn taallerares hierheen komt. Intussen zorg ik ook dat ik thee zet en water en wat lekkers klaarzet om aan haar te kunnen aanbieden. Om 08:30 staat ze voor de deur. Het is een enorm lieve en gezellige vrouw, en gelukkig ook erg geduldig (dat is erg hard nodig, aangezien ik haar taal nog niet bepaald vloeiend spreek). Inmiddels kan ik wel zeggen dat ik de taal genoeg spreek om haar redelijk te begrijpen en om steeds diepere gesprekken te hebben. De docent-student relatie verandert steeds meer in een vriendschap.
Om 11:30 stapt mijn taallerares weer de deur uit, waarna ik mijzelf gelijk voorbereid om te vertrekken. Om 12:00 hebben we een team meeting in het vluchtelingencentrum, waar we bespreken hoe het gaat, wat we de komende week kunnen verwachten en wat ons te doen staat. Zelf ben ik de nieuwe organisator van de kleding-uitdeelsessies en kleding-sorteersessies, dus we hebben het ook over de planning en organisatie daarvan. Onlangs hadden we sinds lange tijd weer een eerste uitgebreide kleding-uitdeeldag, waar we veel gezinnen van kleding hebben kunnen voorzien. In het vervolg zullen we wekelijks een kleding-uitdeeldag houden voor een beperkt aantal gezinnen; ook daarvoor moet het een en ander geregeld worden. We bespreken ook het speltherapie-project waarmee we zijn begonnen, en de herstart van allerlei activiteiten. Het is enorm fijn om de hele boel weer op te kunnen starten en lekker aan de slag te zijn!
Zo’n twee uur later vertrek ik weer naar huis, waar ik ook weer aan de slag kan. Ik werk aan de voorbereidingen voor de kleding-uitdeeldagen, ik doe mijn taalstudie, ik volg cursussen, en ik bereid de kerkdienst van de komende zondag voor. Dat laatste (het leiden van de kerkdiensten) heb ik de laatste twee maanden heel veel gedaan (de meeste muzikanten waren namelijk weg in de vakantie). Het is heel fijn om weer muziek te kunnen maken, mensen te leren kennen en kerkdiensten bij te kunnen wonen! Ik ga naar een internationale kerk, en je merkt het verschil met een gemiddelde Nederlandse kerk wel direct. Mensen komen vanuit allerlei landen; ze komen niet alleen vanuit diverse culturen, maar ook vanuit diverse kerkrichtingen. Dat geeft een heel leuke mix, en het is heel mooi om te merken dat er ondanks alle verschillen wel een vorm van eenheid is.
Maar goed, even terug van mijn uitstapje. Na de meeting doe ik dus van alles en nog wat, dat is net afhankelijk van wat ik vandaag op mijn to-do list heb staan. Zodra de kinderen vanuit school thuiskomen, beginnen we aan het avondeten. Daarna werk ik nog even door aan mijn to-do list, en rond een uur of 20:00 mag ik de kinderen hun verhaaltje voor het slapengaan voorlezen. Ik moet bekennen dat ik minstens net zoveel daarvan geniet als zij (je bent nooit te oud voor Roald Dahl).
Na het verhaaltje rond ik het een en ander af, waarna ik zelf ook naar boven vertrek. Na mijn avondroutine ga ik lekker mijn bed in, waar ik nog even wat lees. En dan gaat het lichtje uit en val ik (hopelijk) heerlijk in slaap.
Dit is een gemiddelde dag uit mijn leven op dit moment. Er is, zoals te zien is, veel meer te doen, en daar zijn we enorm dankbaar voor! Helaas moet ik hier wel bij zeggen dat de situatie voor de vluchtelingen momenteel niet heel goed is. Ik kan hier niet te veel over uitwijden, maar wij maken ons daar als team behoorlijk zorgen om. Maar we doen wat we kunnen, en het is wel heel mooi om te merken hoe blij de vluchtelingen daarmee zijn!
Nog een paar kleine losse aanvullingen: Ik heb pas voor het eerst sinds ik uit Nederland vertrokken ben weer gefietst! Je kan hier niet zomaar overal naartoe fietsen zonder aangereden te worden, maar er zijn plekken waar je wel veilig kunt fietsen op een gehuurde fiets. Ik ben daarom met mijn taallerares naar een meer gegaan, waar we een tandem hebben gehuurd (omdat zij zelf niet kan fietsen) en een stukje om het meer hebben gefietst. Het was weer heerlijk om te doen!
