What a year it has been… Nu zitten we alweer in 2023 en onze droom komt steeds dichter bij de werkelijkheid. We zijn de afgelopen tijd druk geweest met fondsenwerving en inzamelingsacties. Hierover willen we jullie graag meer vertellen. So, buckle up!
Onderaan de tekst vind je een fotoverslag.
Met onze laatste update in september hebben we weer heel wat bij te praten. Om te beginnen hebben we van velen van jullie goede tips gekregen over hoe we geld konden verdienen voor ons project. Eén daarvan was zelfgemaakte pakketjes verkopen. Maar hoe en waar verkoop je pakketjes die je zelf hebt gemaakt? En wat voor pakketjes kan je überhaupt maken om te verkopen? Gelukkig schoten de vader en moeder van Judy to the rescue. Aan zelfgemaakte pakketjes geen tekort, mijn creatieve moeder had genoeg ideeën voor koopwaar en ook mijn vader werd aan het werk gezet. Zo werden er mooie pakketjes met waxinelichtjes vervaardigd, maar ook houten houders met droogbloemen en kerststukjes met goudgespoten hortensia. Per slot van rekening stonden de maanden november en december voor de deur, waardoor deze pakketjes vast goed verkocht zouden worden. Ook de moeder van onze goede vriendin ging aan de arbeid en schonk ons mooie, zelfgemaakte babyvoelzakjes. Ook van verschillende collega’s en familieleden hebben we kleding en andere spullen gekregen om te verkopen. Tot slot hebben we via onze lieve vrienden Gert en Anna, die een woonwinkel hebben, woonaccesoires aangeboden gekregen, die wij ook mochten verkopen. Nu nog een plek waar we dit aan konden bieden.
Marktenmarathon
Zo gepiept, zo gedaan. Op internet hebben we een aantal markten gevonden waar we ons op hebben ingeschreven om onze spulletjes te verkopen. De eerste markt was in Elburg. Dit was een kleding- en snuffelmarkt voor mensen met een wat lager inkomen. Ik, Judy, had mijn kledingkast al uitgeplozen en alles wat ik niet meer droeg opzij gezet voor verkoop. Naast de verkoop op de kledingmarkt heb ik het ook op Vinted gezet.
Helaas kon Tommie er niet bij zijn omdat hij die dag moest werken. Maar niet getreurd! Suus (de eerdergenoemde goede vriendin) was daar om mij te helpen. Omdat dit de eerste keer voor ons was om op een markt te staan, waren we een beetje zenuwachtig, maar we hadden er ook veel zin in. Het was een indoor markt, waarbij iedereen een tafel kreeg toegewezen. Met het uitpakken bleek dat we te weinig tafel hadden voor onze spullen (of teveel spullen voor onze tafel?), dus ik trok mijn stoute schoenen aan en vroeg of we de (nog steeds lege) tafels naast ons ook mochten gebruiken. Wat bleek, we stonden twee keer op de lijst, zodat we opeens drie tafels tot onze beschikking hadden. We hadden alles keurig uitgestald over onze tafels; nu was het wachten op de eerste klanten.
En wat hebben we moeten wachten en een geduld moeten hebben. Want het was geen ideale dag voor mensen om naar een overdekte hal te gaan, aangezien de temperatuur rees tot boven de 20 graden. En dat op 28 oktober! We lieten ons niet kisten en bleven vol goede moed onze spullen aanprijzen aan het publiek dat toch was gekomen. En wat bleek? De zelfgemaakte spulletjes van onze moeders gingen als warme broodjes over de toonbank! De kerst- en babypakketjes vielen reuze in de smaak, terwijl we de kleding niet kwijt kregen. Aan het eind van de dag konden we een mooie winst opstrijken met de verkoop van de pakketjes en hebben we de kleding weer ingepakt voor de volgende markten. De kop was eraf!
Ons verhaal delen met ruim honderd longspecialisten
1 november stond het volgende avontuur op de planning. Zoals velen van jullie weten werk ik, Judy, op de longafdeling van een ziekenhuis. Veel van mijn collega’s zijn erg betrokken en meelevend omtrent het project. Dankzij de RVE manager heb ik de kans gekregen om op onze jaarlijkse ‘Longavond’ mijn verhaal te mogen doen en de pakketjes te mogen verkopen. Op deze avond komt het personeel van het specialisme samen en krijgt informatie over de processen en inhoud van onze verschillende werkzaamheden binnen het specialisme. Dit gaat dus om meer dan honderd man. Gelukkig was daar wederom Suus om mij terzijde te staan. Naast een goede vriendin is zij namelijk ook collega-verpleegkundige. Met trillende knieën en zwetende oksels stond ik voor de menigte om uit te leggen wat het project precies inhield en wat onze rol hierin zou zijn. van te voren had ik heel stoer bedacht dat ik het wel uit mijn hoofd zou kunnen (what was I thinking?), maar toen ik voor de groep stond moest ik toch wel even slikken. Met het zweet op mijn rug heb ik ons verhaal verteld. Na drie minuten, die overigens drie uur leken, ben ik in een waas weer terug gelopen naar mijn plek. Maar blijkbaar was de boodschap toch overgekomen, want in de pauze verdrongen de collega’s zich om de pakketjes te kopen. Iedereen was ontzettend enthousiast en wilde ons graag steunen. Na een mooie en leerzame avond zijn we met een mooie winst naar huis gegaan. Bedankt lieve collega’s van de Longgeneeskunde!
Versterking
De volgende markt in onze agenda was de Apeldoornse vlooienmarkt. Hier hadden we voor zaterdag en zondag een kraam gereserveerd. In alle vroegte reden we zaterdagochtend uit Zwolle richting Apeldoorn. Hier waren ook de ouders en de zus van Judy van de partij. Omdat Tommie overdag druk was met andere dingen voor het project (lees meer hierover verderop in de newsletter), had Judy’s zus aangeboden om beide dagen te helpen. We hadden een flinke kraam waar we veel spullen op kwijt konden. Naast de pakketjes en kleding verkochten we ditmaal ook mijn oude boeken. Onze (schoon)zus bleek een geschenk uit de hemel, ze is een geboren verkoper. Het gemak waarmee zij de spullen aan de man bracht en ze vervolgens ook verkocht deden mij versteld staan. Zij was hier goed in! De markt werd goed bezocht, maar wel door mensen die graag voor een dubbeltje op de eerste rang zaten. Het waren erg koude dagen, maar mijn zus en ik hadden geen tijd om stil te zitten, want de kleding en de boeken vielen zeer in de smaak. Mijn zus bleek ook talent te hebben om afdingende koopjesjagers toch het gewenste bedrag te laten betalen, zodat we de eerste dag mooi winst hadden gemaakt.
De tweede dag was ons plan om weer om 09.00 uur paraat te staan, maar onze marktbuurvrouwen gaven ons het advies om er al om 07.00 uur te zijn, want dan kwamen de early birds. Dit advies kwam van doorgewinterde marktvrouwen, dus dat sloegen wij niet in de wind. De volgende ochtend stonden wij voor dag en dauw op de markt en warempel, er liepen groepen mensen rond. We hebben die ochtend veel omzet gedraaid en we mogen onze buurvrouwen dankbaar zijn voor de tip! De rest van de dag liep ook op rolletjes en we werden verwend met lekkere warme koffie, thee en snacks die gebracht werden door onze ouders. Toen we om 16.00 de kraam konden aftuigen, hadden we weer een mooie omzet gemaakt. Tommie was ook weer van de partij en met z’n allen hebben we een geslaagd weekend afgesloten!
Kerstmarkten
De maand december was ondertussen aangebroken en er stonden nog een paar markten op de planning. Kerstmarkten welteverstaan. Onze eerste kerstmarkt was in Nieuwleusen, een dorp in de buurt van Zwolle. We waren erg excited, dit werd onze eerste kerstmarkt! Het was berekoud, maar dat mocht de pret niet drukken. We werden vergezeld door onze goede vrienden Hugo en Suus, waardoor het dubbel zo leuk was. De kraam was binnen no time weer opgetuigd (we kregen er handigheid in) en het feest kon beginnen. Het was een erg gezellige markt, helemaal in kerstsfeer opgebouwd. De mensen die er rondliepen waren allemaal bekenden van elkaar, waardoor wij een beetje buiten de boot vielen. De mensen waren wel geïnteresseerd in ons verhaal, maar de verkoop viel een beetje tegen. We wisten niet zo goed waar het aan lag, maar de dag hebben we afgesloten met een magere winst en ijskoude voeten. Snel reden we weer naar huis en hebben ons lekker verwarmd aan een kop hete chocolademelk en een kruikje. De winst mocht dan misschien niet veel zijn, een gezellige dag met elkaar hebben we zeker gehad! Als laatste kerstmarkt stond de markt in Westenholte in de agenda. Westenholte is een wijk van Zwolle, maar eigenlijk is het een dorp op zich. Met de ons-kent-onsmentaliteit uit Nieuwleusen nog vers in het geheugen waren we een beetje huiverig voor een herhaling. Het was zo mogelijk nog kouder dan in Nieuwleusen, maar dat was dan ook de enige overeenkomst. Zodra we onze kraam hadden opgetuigd kwamen de eerste mensen al. Iedereen was super enthousiast en wilde meer weten van ons project. De woonaccessoires en babypakketjes waren zeer in trek. De kerstpakketjes iets minder, geen idee waar dit aan lag. Afijn, we mochten niet klagen, want de verkoop ging ontzettend goed. Tommie ontpopte zich ook als een heuse marktkoopman en aan het eind van de dag hadden we een fikse omzet gemaakt. Aangezien de temperatuur daalde tot -7 (de gevoelstemperatuur nog niet eens meegerekend) ruimden we zodra de markt was afgelopen alles weer in. Met een voldaan gevoel gingen we weer huiswaarts, snel naar de warme kachel.
Spreken in de kerk
Met Kerst in aantocht stond ook er ook nog wat bijzonders gepland op de laatste Adventszondag. Deze dag mochten wij namelijk ons verhaal doen in onze kerkelijke gemeente. Judy is aangesloten bij de Christelijk Gereformeerde Kerk te Zwolle en bezoekt de Verrijzeniskerk. Dankzij onze dominee en onze contactpersoon mochten wij in beide diensten vertellen wat ons project inhoudt, wat wij gaan doen en wat onze gemeenteleden voor ons kunnen betekenen. Tussen de diensten door mochten wij ook onze kerstpresentjes aanbieden voor het project. Omdat Tommie helaas verhinderd was heb ik de hulp ingeroepen van one of my oldest friends, Phyllis. Het was ontzettend spannend om voor een grote groep mensen te spreken, niet alleen de mensen die in de kerk zaten, maar ook hen die via de livestream meekeken. Deze keer had ik mijn verhaal wel op papier gezet. Toen ik eenmaal bezig was, merkte ik dat mensen aandachtig luisterden en echt hoorden wat ik zei, waardoor het makkelijker werd. Een rust daalde over mij neer en ik voelde de stille bemoediging van hen die ik toesprak. Dit was een mooi moment!
Aan het eind van de dienst werd ik gelijk toegesproken door gemeenteleden en iedereen was positief. Mensen waren enthousiast en wilden ons graag steunen. De presentjes die ik nog had (dezelfde die op de markten niet zo goed verkochten) werden in grote getale gekocht door de gemeenteleden. Geweldig, het is alsof het zo had moeten zijn. Het was haast niet aan te slepen, maar gelukkig was Phyllis er om alles in goede banen te leiden. Na de tweede dienst was er weer heel veel interesse en voor we het wisten waren we uitverkocht. Zoals papa altijd zegt: ‘ขอบคุณพระเจ้า’, oftewel, God zij dank!
Maar ondertussen zijn jullie natuurlijk heel nieuwsgierig naar wat Tommie in deze tijd allemaal heeft uitgevreten.
Lekkere samenwerking
Ik, Tommie, was druk met het bedenken van manieren om producten te verkopen voor ons project. Zodoende heb ik contact gezocht met bakkerijen om mee samen te werken. Dit was nog een hele zoektocht. De bakkerij die ik uiteindelijk heb gevonden is een lokale bakker uit onze woonplaats. Deze bakker werkt samen met mensen die een afstand hebben tot de arbeidsmarkt. En deze bakker maakt de meest heerlijke dingen, dingen waar wij nog nooit van gehoord hadden. Denk aan een frangipanetaartje of een kerstschors. Dingen om je vingers bij af te likken.
Samen met de bakker heb ik een mooie afspraak gemaakt: hij verkocht ons zijn producten en de winst die we maakten ging naar het project. De producten hebben wij aangeboden op ons werk en in onze familie- en vriendenkring. December is de perfecte maand om dit aan te bieden, dus de bestellingen liepen binnen. Boekhouding is nooit echt mijn ding geweest, maar ik moet toegeven, het ging mij prima af. Ik begon er steeds meer plezier in te krijgen, mede dankzij de fijne samenwerking met de bakker. Het weekend voor Sinterklaas was de eerste bezorging een feit. Alles verliep gestroomlijnd en de bestellingen zijn op tijd op het goede adres afgeleverd. De reacties waren alom lovend.
De volgende deadline stond met Kerst, deze bestelling was iets kleiner, maar niet minder lekker. Ondanks de stress die Judy altijd heeft wanneer er weer een bestelling de deur uit moest kon ik mijn hoofd koel houden, waardoor de levering weer volgens plan verliep en iedereen kreeg wat er was besteld.
Met Oudejaarsdag stond de laatste levering op de planning, de oliebollen. Hier hadden we ook een aantal bestellingen voor gekregen en samen met onze neef en nichtje zijn we door onze woonplaats wezen toeren om alles rond te brengen. Alles verliep vlekkeloos en we hebben de dag en het jaar met een voldaan gevoel afgesloten!
Begin dit jaar werden de plannen concreter om in het buitenland te gaan wonen en werken en begonnen we met oriënteren. Een jaar verder is het al bijna zover en kunnen we langzaamaan de koffers gaan pakken. Het afgelopen jaar was niet altijd makkelijk geweest. We hebben zelfs getwijfeld of het allemaal wel ging lukken en of we het niet gewoon af moesten blazen. Maar we hebben doorgezet.
En kijk nu! We hebben een groot deel van onze begroting al mogen ontvangen en we werken er hard aan om het overige deel ook bij elkaar te krijgen. Dit doen wij door middel van ons eigen inkomen en het geld dat wij al gespaard hadden. Daarnaast blijven wij donateurs zoeken die ons willen steunen. Ten slotte zullen wij nog met nieuwe acties komen en een final sale, zodat wij onze spullen die we achter moeten laten kunnen verkopen en de opbrengst kunnen gebruiken voor ons project.
Zo, wat een verhaal is het geworden. We hopen dat jullie hiermee weer voldoende zijn geïnformeerd (for now). En voordat we het vergeten… We hebben een vertrekdatum om naar toe te leven! Nou, nog niet een datum, maar wel een maand. Het wordt…. MAART!
Tot slot willen wij jullie bedanken. Wat hebben wij een overweldigende steun en bemoediging gevoeld van jullie. We voelen ons gezegend en rijk met zoveel mooie mensen in ons leven, this means the world!
Heel veel liefs,
Tommie & Judy
Een zelfgemaakt pakketje; door Judy's ouders gemaakt om te verkopen.
Snuffelmarkt in Elburg.
Indoor markt.
Lekkernijen van de lokale bakker.
Presentatie in de kerk.
Samen met Judy's zus achter de marktkraam.
Kerstmarkt.
Judy en Tommie samen op de kerstmarkt.