Het einde van augustus is alweer bijna in zicht! Dat betekent dat ik nog zo’n 2,5 maand hier te gaan heb voordat ik weer naar Nederland vertrek. Het is heel gek, want ik krijg steeds vaker de vraag hoe ik dat vind en wat mijn plannen daarna zijn. Op het tweede deel van de vraag zal ik nu niet ingaan (omdat ik teveel ideeën heb maar nog nauwelijks plannen), maar het eerste deel van de vraag ga ik nu wel aankaarten. Dat is immers een vraag die nu steeds relevanter wordt, ook al wil ik er eigenlijk nog niet over nadenken.
Vooral de kinderen van mijn gastgezin vragen regelmatig of ze me ooit nog wel zullen zien, en of ik ooit nog terug ga komen. En het lastige is dat ik het eigenlijk ook niet weet. Dat maakt het afscheid ook wel heel anders dan het afscheid dat ik in Nederland had voordat ik bijna twee jaar geleden hierheen vertrok.
Maar goed, ik heb nog even de tijd, en daar ga ik ook gewoon van genieten. Dus ik ga me nog niet teveel richten op het vertrek, want ik heb nog 2,5 maand om hier bezig te zijn.
Inmiddels is het grootste deel van het team van het vluchtelingencentrum weer in het land, wat betekent dat we de boel weer wat aan het opstarten zijn. Het team is wel enigszins veranderd, en gaat in de komende maanden nog wat meer veranderen (in verband met het vertrek van een ander teamlid, en later ook mijn vertrek), dus we zetten nu even geen nieuwe activiteiten op. Dat betekent ook dat ik geen tienergroep meer opstart. De hoofdreden hiervoor is dat ik niet iets wil opstarten dat na een paar weken weer afgesloten moet worden – deze tieners hebben juist vastigheid nodig, en iets van een paar weken gaat hen daar niet bij helpen (het kan juist het tegenovergestelde effect hebben). Dat is lastig loslaten, maar ik heb wel met de teamleiders besproken dat ik het een en ander kan voorbereiden voor later. Er is namelijk onlangs iemand anders gekomen dat graag bij dit team wil aansluiten en met deze leeftijdsgroep wil werken. Deze persoon moet echter eerst een tijd taalstudie volgen voordat dit opgestart kan worden. Maar zodra dat klaar is, kan ik ervoor gezorgd hebben dat er materialen en tips zijn om mee te beginnen. Dus dat is iets waar ik de komende tijd nog mee bezig hoop te zijn (en wellicht ook nog als ik weer in Nederland ben).
Verder ben ik nog steeds bezig met mijn eigen taalstudie, voor de taaltoets die ik over een paar weken hoop te doen. Tot die tijd ben ik ook nog hard bezig met taallessen. Zodra de toets achter de rug is, zal ik nog wel met mijn taalleraressen afspreken, maar dan zal het meer gaan om goede gesprekken dan om het leren van de taal.
De vorige keer schreef ik dat ik met een van mijn taalleraressen naar haar dorp was gegaan. Inmiddels ben ik ook naar het dorp van mijn andere taallerares geweest. Het was echt prachtig daar, er waren zonnebloemvelden zover het oog reikt. We waren daar in de goede tijd van het jaar, dat was duidelijk.
Daarnaast doe ik natuurlijk nog de “standaard” dingen waar ik meestal mee bezig ben: cursussen, de aanbidding leiden in de kerk, het organiseren van bepaalde teamgelegenheden, dat soort dingen. En tot slot spendeer ik de laatste tijd ook wat meer tijd met het gezin hier, “nu het nog kan”. En wie weet kom ik hier nog wel weer terug. De kinderen hebben vanmorgen al een plan bedacht: Ze gaan eerst met mij mee naar Nederland zodat ik hen op een superstroopwafel kan trakteren (goede prioriteiten). Vervolgens mag ik in de koffer. Op mijn opmerking dat ze dan wat kilo’s zouden moeten bijboeken, reageerden ze dat ze me in drie koffers zouden stoppen. Maar zónder mij in stukken te scheuren – ze plakken gewoon drie koffers aan elkaar en daar moet ik dan maar in passen. Ik heb maar niet gezegd dat dat nog steeds niet het gewicht-probleem oplost. Het is natuurlijk gewoon een waterdicht plan. Vervolgens nemen ze me weer mee terug en zal ik voor altijd hier blijven. Sorry, mam.
Eind september zal ik even het land uit zijn in verband met twee bruiloften. Begin oktober kom ik terug, en dan zal mijn focus meer op het afscheid van iedereen komen te liggen. Maar tot eind september blijf ik lekker bezig met waar ik nu mee bezig ben. Dat is al meer dan genoeg op het moment.
