De Soedanese vluchtelinge Aziza vond onderdak bij een Egyptische gemeente in Cairo.
Marieke woonde acht jaar in Afghanistan onder zware omstandigheden. Het heeft haar veel gekost, maar ze heeft er geen spijt van.
Johan en Elise wonen en werken in Noord-Afrika, waar alles is gericht op relaties. Dat past goed bij hun manier van christen-zijn.
Henk & Franny zijn al 35 jaar betrokken bij Interserve. Zij ontdekten dat zij mensen vooral bereikten door wat zij deden, méér dan door wat zij zeiden.
Ergotherapeute Gerdine laat in Centraal-Azië zien dat ieder mens van waarde is voor God, óók als ze een beperking hebben.
Ilonka werkte negen maanden in Cambodja. Samen met haar team probeerde zij vrouwen uit de prostitutie te krijgen.
Andrea komt op voor de rechten van kinderen in India.
Wilbert en Rima wonen en werken in Libanon. Zij geven les aan studenten uit de regio. Dat zijn niet alleen christenen, maar ook moslims.
Hoe getuig je van je geloof in een ziekenhuis?
Siebe en Jelly durven tijd te verspillen. Ze vinden het belangrijk om tijd te nemen voor de mensen om je heen.
Manoj en Jacomine laten zien dat getuigen in de eerste plaats gaat om wie je bent, niet om wat je doet.
Thomas en Elisabeth bedenken een uniek plan om een kwetsbare groep te helpen.
Hoe een angstige Mongoolse jongen zijn leven op de rit kreeg.
De ouders van Piseth en David raakten bijna al hun bezittingen kwijt met gokken. Ze gingen uit elkaar en de kinderen bleven achter bij oma. Piseth en David hadden gemakkelijk op het verkeerde pad kunnen raken, maar God had andere plannen met hen.
We zijn er! Een Khmer vriendin heeft mij vanochtend thuis opgehaald en parkeert haar motor – een rammelbakkie – voor de deur. Vervolgens stap ik een huis binnen helemaal in Khmer stijl. O, wacht even… eerst mijn schoenen uit! Altijd doen, als teken van respect!
